Aktualności z życia kancelarii

Zgodnie z art. 87 § 2 K.P.K., osoba niebędąca stroną postępowania karnego może ustanowić pełnomocnika, jeżeli wymagają tego jej interesy w toczącym się postępowaniu. Przepis ten stanowi podstawę do korzystania m.in. przez świadków z pomocy adwokata w prowadzonym postępowaniu karnym, zarówno na etapie postępowania przygotowawczego, jak również później, po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu. W niniejszym wpisie adwokat wyjaśni jakie przesłanki muszą być spełnione, aby świadek mógł skorzystać z pomocy pełnomocnika, a także, kiedy osoba taka powinna bezwzględnie skorzystać z fachowej pomocy prawnej w postępowaniu karnym.

W wypadku skazania oskarżonego za niektóre przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji sąd może, a w niektórych wypadkach ma obowiązek, orzec również środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Co do zasady środek ten orzekany jest na okres od roku do 15 lat. W wypadku jednak niektórych kategorii przestępstw sąd ma obowiązek orzec dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Czy jednak skazany, po orzeczeniu dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, ma możliwość odzyskania prawa jazdy ? Adwokat wyjaśnia w jakich sytuacjach jest to możliwe.

Moje doświadczenie w pracy adwokata wskazuje, iż bardzo często przestępstwo, oprócz naruszenia norm prawnokarnych, wywołuje również określone skutki dla sfery majątkowej i/lub osobistej pokrzywdzonego. W wyniku bowiem popełnienia przestępstwa pokrzywdzonemu może zostać wyrządzona szkoda majątkowa (uszczuplenie majątku), lub szkoda niemajątkowa (tj. krzywda psychiczna lub fizyczna). W niniejszym wpisie adwokat radzi co należy zrobić, aby uzyskać naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem już w sprawie karnej.

Takie stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 15 grudnia 2020 r., znak KDIT2.4011.739.2020.1.RS. Zapytanie dotyczyło kwestii czy pracodawca, w wypadku wypłaty pracownikowi ryczałtu z tytułu ponoszonych przez niego kosztów pracy zdalnej (w tym wypadku chodziło o energię elektryczną oraz Internet), ma obowiązek od tak wypłaconej kwoty obliczyć i pobrać podatek dochodowy od osób fizycznych.

Współcześnie coraz częściej pracownik, poszukując możliwie jak najlepszej pracy, decyduje się dojeżdżać do zakładu pracy oddalonego kilka, czy nawet kilkadziesiąt kilometrów od miejsca swojego zamieszkania. Oczywistym jest, iż konieczność takich dojazdów skutkuje określonymi kosztami po stronie pracownika. Czy zatem pracownik może domagać się od pracodawcy zwrotu wydatków potrzebnych na dojazd do pracy?

Ustawowa definicja mobbingu znajduje się w art. 94 (3) § 2 K.P. Zgodnie z tym przepisem mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

Aktualnie obowiązujący art. 22 (2) K.P. przewiduje możliwość stosowania przez pracodawcę monitoringu w zakładzie pracy. Należy jednak pamiętać, iż stosowanie monitoringu nie zawsze i nie w każdym miejscu jest dozwolone.

Po pierwsze, konieczność wprowadzenia monitoringu w zakładzie pracy i/lub wokół jego terenu musi być uzasadniona koniecznością ochrony enumeratywnie wskazanych dóbr i wartości. Są to: bezpieczeństwo pracowników, ochrona mienia, kontrola produkcji oraz ochrona informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. Jeżeli wprowadzenie monitoringu nie jest uzasadnione żadnym z tych celów, nie jest on dopuszczalny.

Obecnie coraz więcej pracowników swoje obowiązki wynikające ze stosunku pracy wykonuje w ramach tzw. pracy zdalnej, a więc poza siedzibą pracodawcy, przy pomocy środków komunikacji elektronicznej. Najczęściej pracę zdalną pracownik wykonuje w miejscu swojego zamieszkania (dom, mieszkanie). Równie dobrze jednak pracownik może pracować zdalnie w dowolnie wybranym miejscu, pod warunkiem, że ma tam możliwość wykonywania prac zleconych mu przez pracodawcę. Jeżeli jednak w umowie lub w aneksie do umowy wskazano konkretne miejsce wykonywania pracy zdalnej, to pracownik może pracować zdalnie tylko w tym miejscu.

W związku z trwającym stanem epidemii część pracowników swoje obowiązku zawodowe wykonuje w domu. Taki sposób wykonywania pracy wiąże się z określonymi wydatkami po stronie pracownika- zużyta energia elektryczna; koszty związane z wykorzystywaniem własnego sprzętu do celów służbowych tj.: komputer, drukarka, telefon itd.

W praktyce gospodarczej zdarza się, że osoba prowadząca indywidualną działalność gospodarczą, chcąc osiągnąć określone cele gospodarcze, decyduje się nawiązać współpracę z innym przedsiębiorcą. Przed przedsiębiorcami zainteresowanymi nawiązaniem współpracy, staje konieczność dokonania wyboru- czy zdecydować się na zawiązanie spółki osobowej (tj. spółki jawnej, partnerskiej, komandytowej, komandytowo- akcyjnej) czy też kontynuować indywidualną działalność gospodarczą w ramach umowy spółki cywilnej.